Turşu, dünya mutfaklarında asırlardır varlığını sürdüren ve nesilden nesile aktarılan bir lezzet olarak hayatımızda önemli bir yer tutuyor. Bu lezzetin kökenleri, tahmin edebileceğinizden çok daha eskiye, Antik Çağlara dayanıyor. Peki, turşu yapma geleneği nasıl başladı, nasıl yayıldı ve günümüze kadar nasıl ulaştı? İşte turşunun büyüleyici tarihine bir yolculuk.
Antik Çağlarda Turşu Yapımı
Turşunun tarihi, M.Ö. 2400’lü yıllara kadar uzanıyor. Mezopotamya’daki ilk uygarlıklar, tarımın gelişmesiyle birlikte fazla ürünlerini uzun süre saklama ihtiyacı duymaya başladılar. İşte bu noktada turşu yapımı devreye girdi. O dönemlerde, sebze ve meyvelerin uzun süre saklanabilmesi için tuzlu su ve sirke ile muhafaza edilmesi yöntemi kullanıldı. Bu yöntem, aynı zamanda yiyeceklerin lezzetini artırıyor ve onları besleyici bir hale getiriyordu.
Eski Mısır’da da turşunun izlerine rastlamak mümkün. Özellikle Kleopatra’nın, güzelliğini korumak için düzenli olarak turşu tükettiği rivayet edilir. Bu dönemde turşu, sadece bir saklama yöntemi değil, aynı zamanda bir yararlı besin olarak da görülüyordu.
Orta Çağ’da Turşu: Yeni Lezzetler ve Yayılım
Orta Çağ’da turşu yapımı, Avrupa ve Orta Doğu’da yaygınlaşmaya devam etti. Haçlı Seferleri sırasında, Avrupa’ya dönen askerler bu lezzeti beraberlerinde getirdiler ve turşu yapımı, Avrupa mutfağının da bir parçası haline geldi. Bu dönemde, tuz ve baharatlarla yapılan turşular, soyluların sofralarını süslemeye başladı.
Osmanlı İmparatorluğu döneminde de turşu, önemli bir gıda maddesi olarak yerini aldı. Osmanlı mutfağında, çeşitli sebzelerden yapılan turşular, hem yemeklerin yanında hem de başlı başına bir yiyecek olarak tüketiliyordu. İstanbul’da kurulan turşucular, saray mutfağına kadar ulaşan çeşit çeşit turşular üretiyordu.
Yeni Dünyaya Yolculuk: Kolonyal Dönem ve Turşu
15. ve 16. yüzyıllarda, Avrupalı kaşifler Amerika kıtasını keşfettiklerinde, yanlarında turşu yapma geleneğini de götürdüler. Bu dönemde, turşu yapımı Amerika’da da hızla yayıldı. Özellikle Hollandalılar, Amerika’ya yerleşim sırasında beraberlerinde turşu tariflerini getirdiler. Hatta New York’taki meşhur ‘pickle’ kültürü, Hollandalı yerleşimciler tarafından başlatılmıştır.
Kolonyal dönemde, turşu yalnızca bir yiyecek değil, aynı zamanda gemi yolculuklarında mürettebatın beslenme ihtiyaçlarını karşılayan önemli bir gıda maddesi haline geldi. Uzun deniz yolculuklarında, gemi mürettebatının C vitamini ihtiyacını karşılamak için turşu tüketimi teşvik ediliyordu. Turşunun bu sayede iskorbüt gibi hastalıkların önlenmesine yardımcı olduğu biliniyor.
